อธิบายประโยชน์ของส้ม

สารเคมีกำจัดวัชพืชที่ถูกฉีดพ่นในช่วงสงครามเวียดนามยังคงก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพได้หรือไม่? การได้รับสารส้มที่ฉีดพ่นในช่วงสงครามเวียดนามมีความเชื่อมโยงกับระดับฮอร์โมนบางชนิดที่เพิ่มขึ้นในผู้หญิงและลูกที่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ในทศวรรษต่อมา ซึ่งอาจทำให้พวกเขามีความเสี่ยงสูงต่อปัญหาสุขภาพ ตามการศึกษาใหม่ใน Science of the Total Environment การวิจัยก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นความเชื่อมโยงระหว่างการสัมผัสสารกำจัดวัชพืชที่มีสารเคมีที่เรียกว่าไดออกซิน เช่น สารส้ม และมะเร็งต่อมลูกหมากในผู้ชาย การศึกษาใหม่โดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัย Kanazawa ในญี่ปุ่น เผยให้เห็นเป็นครั้งแรกถึงผลกระทบของการได้รับสารไดออกซินต่อผู้หญิงและทารก ศ.เทรุฮิโกะ คิโดะ หัวหน้าทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยคานาซาว่า ประเทศญี่ปุ่น กล่าวว่า "จุดที่มีไดออกซินในภาคใต้ของเวียดนามเป็นพื้นที่ที่มีมลพิษรุนแรงที่สุดในโลก" "เรารู้ว่าการได้รับสารไดออกซินมีผลกระทบต่อระดับฮอร์โมนของเรา และเราต้องการทราบว่าสิ่งนี้ถูกส่งผ่านรุ่นสู่รุ่นและอาจทำให้ทารกมีความเสี่ยงในด้านเหล่านี้หรือไม่" สาร ส้ม เป็นหนึ่งในสารกำจัดวัชพืชที่ปนเปื้อนไดออกซินซึ่งถูกฉีดพ่นในช่วงสงครามเวียดนามและใช้ในกิจกรรมทางอุตสาหกรรมและการเกษตรต่างๆ การใช้สารเหล่านี้ส่งผลให้เกิดการปนเปื้อนของสารไดออกซิน โดยความเข้มข้นของสารเคมีในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบทางตอนใต้ของเวียดนามสูงกว่าในพื้นที่ที่ไม่มีการปนเปื้อนถึง 2-5 เท่า ไดออกซินเป็นสารเคมีที่ทำลายต่อมไร้ท่อ (EDCs) ซึ่งรบกวนการทำงานของฮอร์โมนที่ส่งข้อความถึงกันในร่างกาย EDC มีส่วนเกี่ยวข้องในการก่อให้เกิดความพิการแต่กำเนิด มะเร็ง และความผิดปกติของพัฒนาการทางระบบประสาท โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไดออกซินมีผลต่อฮอร์โมนที่เรียกว่า Dehydroepiandrosterone (DHEA) ซึ่งมีหน้าที่สร้างลักษณะเพศชายและเพศหญิงในมนุษย์ ไดออกซินทำให้สิ่งเหล่านี้ไม่สมดุล นำไปสู่ปัญหาสุขภาพและทำให้เสียโฉม “ทศวรรษของการพัฒนาอุตสาหกรรมและสารเคมีที่ปล่อยออกมาในช่วงสงครามเวียดนามได้นำไปสู่ระดับไดออกซินในดินและบรรยากาศในระดับสูง และผู้คนก็ดูดซับสารเคมีเหล่านี้จากอาหารที่รับประทานและอากาศที่หายใจเข้าไป” ศ.เทรุฮิโกะ คิโดะกล่าว "เราทราบดีว่าสารไดออกซินมีผลกระทบต่อฮอร์โมนของเรา ดังนั้นเราจึงต้องการดูว่าสารดังกล่าวจะถูกส่งผ่านจากแม่สู่ลูกหรือไม่" ในการศึกษาครั้งใหม่ ทีมงานได้ประเมินผู้หญิง 104 คนพร้อมทารกแรกเกิดจากสถานที่ที่คัดเลือกมาอย่างดีสองแห่ง พวกเขาเลือกภูมิภาคทางตอนเหนือของเวียดนาม ซึ่งไม่ถูกยึดครองโดยกองทัพอากาศสหรัฐฯ และเบียนฮวา เมืองอุตสาหกรรมที่ชาวอเมริกันเก็บสารส้มไว้ประมาณ 50% และมีการรั่วไหลอย่างน้อยสี่ครั้งในปี 2512-2513 แม้จะมีการกำจัดสารไดออกซินตามธรรมชาติในช่วงห้าทศวรรษที่ผ่านมา แต่ตัวอย่างจากสิ่งแวดล้อมและมนุษย์ในบริเวณนี้ยังคงมีสารเคมีอยู่ในระดับสูง